Н.МӨНХЖИН
Хэдийгээр ОХУ-ын Ерөнхийлөгч В.Путин дангаараа тусгаар тогтнолоо зарласан Зүүн-Украины бүгд найрамдах улсын лидерүүдэд хандаж бүх нийтийн санал асуулгаа хойшлуулахыг уриалсан ч Донецк, Луганск мужид энэ үйл явц болдгоороо болоод өнгөрөв. Таамаглаж байсанчлан, санал асуулгад оролцсон иргэдийн ихэнх нь бүс нутгийг Украины мэдлээс гаргахын төлөө саналаа өглөө. Энэхүү “төр улсаа төвхнүүлэх” үйлс цаашаа хэрхэн өрнөх бол.
Зүүн нутаг Киевтэй улс төрийн харилцаагаа тасалж, бие даасан улсын бодлого явуулах гэж оролдоно хэмээн ихэнх тоймч, ажиглагчид үзэж байна. “Донецкийн Ардын бүгд найрамдах улс юуны түрүүнд Киевтэй “Иргэний салалт” хийх хэрэгтэй. Дараа нь бусад бүх улстай адил тэгш харилцах, гэрээ хэлэлцээ хийх хууль ёсны этгээд болохыг хүсч байна” хэмээн Донецкийн Ардын бүгд найрамдах улсын парламентын дэд дарга Борис Литвинов ярилаа. Мэдээж, өрнөд энэ санал асуулгыг хууль бус, Украины газар нутгийн бүрэн бүтэн байдлыг зөрчсөн хэмээн үзэж байгаа. Харин Москва санал асуулгын дүнг хүлээн зөвшөөрөх болов уу.
Юу ч болсон, Донецк, Луганскийн бүх нийтийн санал асуулгын үр дүн нь Украины хүн амын нэлээдгүй хэсгийнх нь үзэл бодлын илэрхийлэл болж байгаа юм. Одоо энэ нутгийн хувь заяа, ирээдүй Киевийн албан ёсны байр суурь, Украины зүүн бүсийн оршин суугчид, удирдагчдын үзэл бодол, мөн Орос, өрнөдийн бодлого, шийдвэрээс шууд шалтгаалах болов. Украины зүүн хэсэгт болж буй өөрчлөлтийн үр дүнд хэн хожиж, хэн хожигдох вэ гэдэг хамгийн их анхаарал татаж байна. Сүүлийн үед өрнөж буй үйл явдлаас үргэлж “хасах”-тай гарч байгаа цорын ганц тал нь албан ёсны Киев. Баруун нутагт салан тусгаарлах сэдэлтэй санал асуулга болсон нь Украины эрх баригчид улс төрийн ч, цэргийн ч талбарт үлбэгэр, дорой байгааг харуулав. Крымийн адилаар зүүн бүсийн үйлдвэрлэлийн салбараа алдах аюул Украинд тулгарчээ. Тусгаар тогтнолоо дураараа зарласан бүс нутгийн эсрэг хийж чадах юм одоогоор Киевт алга. 25-ны Ерөнхийлөгчийн сонгуулийн дараа зүүн талын эсэргүүнүүдийн эсрэг ямар арга хэмжээ авахыг дэлхий нийт харж байна.
Шинэ “Бүгд найрамдах улсууд”-ын ирээдүй ихэд адармаатай, сонирхолтой харагдаж байгааг онцлох хэрэгтэй. Тэдгээр бүс нутаг ямар нэг аргаар буцаад Киевийн хяналтад орно гэдэг магадлал багатай. Мөн Крымийн адилаар Оросын бүрэлдэхүүнд багтах эсэх нь ч эргэлзээтэй. ОХУ Украины зүүн нутгийг мэдэлдээ авч эдийн засагтаа дарамт нэмж, өрнөдийг уурлуулах бодолгүй байгаагаа илэрхийлсэн билээ. Харин ч Донбасст гарсан бослого, эсэргүүцлийг аажим аажмаар намжаах замаар Крымийг нэгтгэснээ “цайруулах” оролдлого хийж байна хэмээн үзэх хүмүүс ч байна.
Энэ тохиолдолд Донецк, Луганскийн “бүгд найрамдах улсууд”-аас юу хүлээж болох вэ. Палестины автономитай адил хувь заяа хүлээж байж болохыг тоймчид анхааруулж байна. Тэд Украин, Москвагийн дунд “хаашаа ч үгүй болсон” тохиолдолд аль нэг талаас тусламж хүсэх нь тодорхой. Тэр тохиолдолд зөвхөн лидерүүд нь тэрхүү тусламжийн үр өгөөжийг “хүртэнэ”. Хоёр гүрний дунд хийдүүлсэн донбассчууд хэний ч үгийг үл тоомсорлож, өөрийнхөөрөө зүтгэх магадлал их байгаа ажээ. Улмаар авлигад идэгдсэн, ялзарсан удирдлага бий болж, хүн амын дийлэнхэд нь тусламж хүрдэггүй, ядуу, дампуурсан улс гарч ирэх магадлалтайг ажиглагчид сануулж байгаа юм.
Өрнөдийн орнууд Украины зүүн хэсэгт болж буй үйл явдлыг үнэлж цэгнэж, шийдвэрлэх алхам хийх ёстой. Бүх нийтийн санал асуулгын дүнг үл хүлээн зөвшөөрсөн ч тухайн ард түмний хүсэл зориг өөрчлөгдөхгүй билээ. Украинаас “бүгд найрамдах” тусгаар улсууд төрөн гарснаар тус улсын нөхцөл байдал муудаж, өрнөдийн “толгойны өвчин” улам нэмэгдэх нь ойлгомжтой. Украин улс хуваагдах уу, эс хуваагдах уу, Европт, Орос, Украины дунд шинэ “Палестин” бий болох уу, үгүй юу гэдэг эгзэгтэй цаг мөч тулгараад байна.