
Д.ОЮУНЧИМЭГ
“Бизнес, хөгжил” булангийн зочноор “National cashmere” компанийн гүйцэтгэх захирал Ч.Чулуунцэцэгийг урилаа.
-Ноолууран бүтээгдэхүүн үнийн хувьд өндөр байгаа учраас тодорхой хэмжээний ноосыг хольж байгаа гэдэг шүү дээ. Танай компанийн хувьд?
-Манай компанийн тухайд бүтээгдэхүүнийхээ дийлэнх хэсгийг экспортод гаргахаар төлөвлөсөн. Тиймээс 100 хувийн ноолууран бүтээгдэхүүн үйлдвэрлэж байгаа.
Ер нь дэлхийн зах зээл дээрх хэрэглэгчид 100 хувь ноолууран бүтээгдэхүүнийг илүү сонирхдог. Мэдээж дотоодын хэрэглэгчиддээ ч 100 хувь ноолууран бүтээгдэхүүнийг санал болгодог. Компанийн тухайд чанарыг илүү анхаарч, загварын өргөн сонголтыг үйлчлүүлэгчиддээ хүргэхийг зорьдог.
-Ноолуурын салбарт эцсийн бүтээгдэхүүнийг экспортлох боломж нь өргөн байдаг. Тэгэхээр гадаад зах зээл рүү гаргах тал дээр ямар ажил төлөвлөсөн бэ?
-Манайх Ази болон Европт болдог үзэсгэлэнд оролцож байна. Ингэхдээ тухайн зах зээлийнхээ судалгаа болон хэрэглэгчдийн сонирхлын чиг хандлагыг тандаж байгаа юм. Европын зах зээл дээр ноолууран бүтээгдэхүүнийг өдөр тутмын болон тансаг хэрэглээнд зориулан үйлдвэрлэх боломж бий. Азийн орнуудын хувьд ч ялгаагүй. Манай компани Монтинегрод болсон дэлхийн загварын хамгийн нэр хүндтэй шоу болох “Mercedes benz” болон Серб улсад болсон “Fashion week”-т оролцоод ирсэн. Ингэснээрээ Монголын ноолуур зөөлөн, дулаан, тансаг гэдгийг сурталчилан таниулахаас гадна өдөр тутмын болон гоёлын загварын хувцас хийж болно гэдгийг харуулж байгаа хэрэг. Тухайн улс орнууд зөвхөн манай компанийн бүтээгдэхүүнийг авах учиртай гэхээс илүүтэйгээр манай улсын ноолууран бүтээгдэхүүн үйлдвэрлэгчдэд дэлхийн зах зээл рүү гарах нэг алхмыг хийж буй юм.
Жишээлбэл, барууныхан оройн цагаар ноолуур өмсдөг юм билээ. Харин Азиуд өдөр тутамдаа хэрэглэдэг. Энэ мэтчилэн бүтээгдэхүүнээ ямар чиглэлээр үйлдвэрлэх, загварын хувьд ямар байх, хэдий хэмжээгээр борлуулж болох зэрэг судалгааг хийсэн.
-Сүүлийн үед дэлхийн зах зээл рүү бүтээгдэхүүн экспортлохын тулд аж ахуйн нэгжүүд олон улсын стандартыг нэвтрүүлэх хэрэгтэй гэдэг. Танай салбарын хувьд олон улсын стандартыг нутагшуулахад тулгамдсан асуудал бий юу?
-Гадны хэрэглэгчидтэй уулзаж захиалга авах үед монгол ноолуур мөн үү. 100 хувь ноолуур байж чадах уу, юугаар батлах вэ гэдэг. Тэгэхээр бид олон улсын стандартыг нэвтрүүлбэл барааныхаа чанар, стандартыг нотлох баримт болно. Нөгөөтэйгүүр Монголын ноос, ноолуурын холбооноос “Монголын хаан ширхэгт” чанарын тэмдгийг гарган олон улсад таниулахаар ажиллаж байгаа. Энэ нь бидний хувьд мөрдөх стандарт гэж ойлгож болно. Харин үүнийг олон улсад хүлээн зөвшөөрүүлэх учиртай. Ер нь аливаа зүйл стандартын дагуу бүтээгдэхүүн үйлдвэрлэвэл илүү үнэ цэнэтэй шүү дээ.
-Ноолуурын салбарынхан түүхий эдээ бэлтгэхэд тулгамдсан асуудал олон байгааг ярьдаг. Тухайлбал, хавар ноолуур гарах үеэр хятадуудтай уралдаж авах болдог. Энэ үед санхүүгийн бэрхшээлээс үүдэн түүхий эдээ хангалттай бэлтгэж чадахгүй байна гэдэг шүү дээ?
-Жил бүрийн хавар малчдаас 8000 гаруй тонн ноолуур худалдаж авдаг юм билээ. Гэтэл түүнийх нь 80 гаруй хувийг нь хятадууд авчихна. Ингэхдээ угаасан ноолуурыг хилээр гаргадаг учраас хамаг лаг шаврыг нь энд цэвэрлэж байгаа юм. Хэдийгээр зөвхөн бизнес эрхлэгчийн хэрэг мэт боловч цаад талдаа олон мянган хүний амьжиргааны асуудал яригддаг. Том, жижиг, дунд гэж ялгахгүйгээр үйлдвэрлэгчид ажлын байрыг бий болгодог. Хэрэв түүхий эдээ нөөцөлж чадахгүй бол ажилтнаа цомхотгохоос аргагүйд хүрнэ. Нөгөөтэйгүүр, төр тодорхой төсөл хөтөлбөр боловсруулан ноолуурын салбарыг дэмжиж байгаа гэдэг ч хөрсөнд буухгүй байгааг анзаарах хэрэгтэй. Үнэн хэрэгтээ үйлдвэрлэгчид хөрөнгийн эх үүсвэрийн дутагдалд орсон байдаг. Адаглаад л эргэлтийн хөрөнгөө хэрхэн хямд төсөр босгох вэ гэдэг асуудал тулгамддаг. Монголын үйлдвэрлэгчид төдийгүй бизнесийнхэн өндөр хүүтэй зээлээр үйл ажиллагаагаа өргөжүүлэх нь хүндрэл учруулдаг. Үүнийг анхаарах хэрэгтэй. Гэхдээ бүх зүйлийг төрөөс хамааралтай мэтээр харж бас болохгүй.
-Төрөөс ноолуурын салбарыг дэмжиж малчдад урамшуулал, үйлдвэрлэгчдэд “Ноолуур” хөтөлбөрөөр дамжуулан хөнгөлөлттэй зээл олгох боломж бүрдсэн гэж ойлгосон?
-Энэ нь бодит дэмжлэг биш гэдгийг хэлмээр байна. Үнэхээр үндэсний үйлдвэрлэлээ хөгжүүлье гэж байгаа бол зээлийн хүүгийн дарамтыг бууруулах хэрэгтэй. Жишээлбэл, жил бүрийн хавар урд хөршөөс ченжүүд ирээд ноолуурыг үнэ цохиж авч байгаа нь учиртай. Яагаад гэвэл, Хятадад ч гэсэн ноолуурын үйлдвэрлэл бий. Түүнийгээ дэмжихийн тулд үйлдвэрлэгчиддээ хүүгүй зээл өгөөд түүхий эдээ бэлтгэх боломжийг нь бүрдүүлж байна. Гэтэл манай улс бүтэн гурван жилийн турш “Ноолуур” хөтөлбөр боловсруулж байгаа тухай ярьсан. Тэгээд батлахдаа үйлдвэрлэгчиддээ жилийн 12 хувийн хүүтэй зээл олгох гэж байна шүү дээ. Үндэсний үйлдвэрлэгчид бүгд тодорхой хэмжээний зээлтэй. Тэгтэл дахиад зээл ав гэж байгааг ойлгохгүй байна. Үүнийгээ энэ салбарыг дэмжиж буй хэлбэр гэж тайлбарлах юм. Энэ нь төр ямар ч зохицуулалт хийхгүй байгаагийн илрэл.
-Санхүүгийн эх үүсвэр бүхий л салбарт үйл ажиллагаа явуулдаг аж ахуйн нэгжүүдэд тулгамдаж байна. Тэгэхээр танай салбарын тухайд санхүүжилт босгох боломжийг хэрхэн бүрдүүлж болох вэ?
-Манай салбар онцлог ихтэй. Монгол Улсын тухайд дэлхийн зах зээл дээр ноолууран бүтээгдэхүүнээ таниулж чадсан. Тиймээс бид гадны улс орнуудтай хамтарч ажиллах гэрээ байгуулан бараагаа экспортлох боломж бий. Гагцхүү санхүүжилтийн асуудлаас үүдэн зарим нэг боломжийг алддаг юм шүү дээ. Нөгөөтэйгүүр, хувийн хэвшил өөрийн бололцоогоо дайчлан банк, санхүүгийн байгууллагаас зээл авч болно. Гэхдээ барьцаа хөрөнгөтэй холбоотойгоор хүссэн хэмжээнийхээ зээлийг авч чадахгүйд хүрдэг. Тэгэхээр тодорхой эрсдэлийг нь харж байгаад худалдан авагч талтай хийсэн гэрээг үндэслэн зээл олгох боломжийг судлах хэрэгтэй гэж боддог.
Бизнест итгэлцэл гэж том зүйл бий. Ялангуяа гадаад харилцагчдын хувьд төдийлөн эрсдэл үүсэхгүй. Яагаад гэвэл, тэд бизнесийн соёлд суралцсан, олон улсад үйл ажиллагаа явуулж сурсан байдаг. Тэгэхээр бидэнд санхүүжүүлэх механизмыг ямар зарчмаар хийх вэ, эрсдэлийг хэрхэн ангилах вэ гэдэгт судалгаа хийж, бодитой хандах учиртай. Магадгүй төр бизнесийг дэмжиж байгаа гэх болов уу. Гэвч хөрсөнд бууж, үйлдвэрлэгчдийг дэмжихээс илүүтэй боомилох хандлага байгааг анхаарах нь зүйтэй. Төрийн зохицуулалт, зохион байгуулалт үгүйлэгдэж байна.
Эх сурвалж: “Зууны мэдээ” сонин
